lunes, 3 de agosto de 2020

ATRIBUCIÓN DE DOÑA MARÍA DE PORTUGAL, EN 1578, DE TENENCIA A FAVOR DE JUANA DE CUEVAS SIGEA

Aparece como "documento nº 64" (Arquivo dos Feitos Findos. Administração de Casas, Lº 64, ffº) referido a la "lista de los nombres a quienes fueron atribuidas tenecias en 1578, y que fue aportado por Alferes Pinto, Carla. A infanta Dona Maria de Portugal (1521-1577). Dissertação para a obtenção do grau de Mestre. Lisboa: Universidade Nova de Lisboa, 1996, pág. 156 del anexo documental (363).

  
           Dona Joana Sigeat filha de dona luissa
           Sigea, tem doze mill reis de tença em cada
           h~u anno em sua vida.
Tiene anotado en el margen izquierdo:
 
  Faleçeo no
  ano de 593
  
Es decir: "Doña Juana (de Cuevas) Sigea, hija de doña Luisa/ Sigea, posee 12.000 reales de tenencia durante cada/ año mientras viva".
En el margen izquierdo pone: "falleció en/ el año 1593".

miércoles, 6 de mayo de 2020

RELACIÓN DE CARTAS ELABORADAS POR LUISA SIGEA.

Según señaló D. Manuel Serrano y Sanz,
A mitad del siglo XVII, don José Ronquillo
[biznieto de Luisa Sigea de Velasco] conservaba treinta y tres epístolas autógrafas de Luisa Sigea, de las cuales sacó una copia Don José Pellicer, Cronista Real. [De esta copia, Gregorio Mayans y Siscar copió cuatro cartas, que se encuentran en la British Library, signatura Add. 9.939]. Nicolás Antonio la estudió y pensó insertarla en un apéndice de su 'Bibliotheca nova'; mas no lo llevó á cabo (Nota: «Hujus doctissimae et admirabilis feminae [Aloysiae Sigaeae] "Epistolas latinas XXXIII" ad diversos directas, penes me habeo, quas mihi ante aliquot annos communicavit D. Josephus Pellicerius, amicus meus, Regius Historicus, ex manuscripta codice D. Josephi a Ronquillo, qui quantumvis alias vir nobilis, de avito Sigaeae sanguine jure gloriatur... quae apud nos sunt, locum forsan habebunt in appendiculo huius Bibliothecae». 'Bibliotheca hispana nova, sive hispanorum scriptorum qui ab anno MD ad MDCLXXXIV floruere notitia'. Madrid: Viuda y herederos de Joaquín de Ibarra, 1788, T. II. pág. 72). A últimos del siglo XVIII, D. Francisco Cerdá y Rico resolvió publicar dichas cartas en el tomo 11 de la colección intitulada: «Clarorum hispanorum opuscila selecta et rariora [tum latina, tum hispana. Madrid: Antonio de Sancha, 1781]; la muerte le sorprendió en el año 1800, cuando solamente había dado á luz el volumen primero. La copia de que nos ocupamos se hallaba todavía en la Biblioteca Real el año 1781; tenía el siguiente título: «Sequuntur epistolae ad varios missae, Luduvicae Sygaeae Lusitanae foemina! eruditissimae». Al fin había este dístico: